Żywioły opis
Bezpośrednie (i w wystarczającej ilości) obcowanie z zewnętrznymi żywiołami, powoduje oczyszczanie żywiołów wewnątrz nas, oraz przyczynia się do zaistnienie między nimi harmonii. Oprócz automatycznie uzdrawiającego kontaktu z naturą, możemy podejmować świadome działania w celu przywrócenia wewnętrznej harmonii. Należy pamiętać że harmonia żywiołów jest dynamiczna i zmienna w różnych sytuacjach i warunkach. Aby sprawdzić, których żywiołów masz w nadmiarze lub których masz za mało, analizuj te opisy pod kątem tego, jak zazwyczaj doświadczasz świata i jakie zachowania są dla Ciebie charakterystyczne.
Ziemia
Ziemia to grunt, podstawa w codziennym życiu, większość właściwości żywiołu ziemi nasuwa się intuicyjnie: ciężka, solidna, połączona, bezpieczna. Kiedy znajduje się w harmonii z innymi żywiołami, czujemy się stabilni, ugruntowani, pewni siebie. Nie jesteśmy ani zbyt poważni, ani nadmiernie beztroscy. Jesteśmy zakorzenieni we własnym doświadczeniu. Niełatwo wyprowadzić nas z równowagi, nigdy też nie tracimy kontaktu z tym, co naprawdę ważne. Kiedy czegoś nowego się dowiadujemy, nie zapominamy o tym. Nasza wiara jest stabilna. Gdy mamy zamiar coś zrobić, niełatwo poddajemy się impulsom, które mogłyby nas od tego odwieść. Kiedy do czegoś dążymy, konsekwentnie wkładamy w to wysiłek. Jesteśmy odpowiedzialni i niezależni.
Jeżeli mamy w sobie zbyt dużo ziemi, jesteśmy opieszali, otępiali i leniwi. Nazbyt stali. Trudno nam się poruszać. Myślimy ociężale, dosłownie, bez polotu, nietwórczo. Zbyt silny aspekt ziemi może wywołać depresję, poczucie, że utknęliśmy w martwym punkcie lub rezygnację – jeśli chodzi o naszą karierę, związki czy praktykę duchową. Wtedy trudno coś zmienić, ponieważ identyfikujemy się z problemami, które wydają się nam bardzo istotne i trwałe. Lubimy spać. Po obudzeniu z trudem przypominamy sobie sny w całości albo też w ogóle ich nie pamiętamy. Nadmiar aspektu ziemi może spowodować niewrażliwość i poczucie braku inspiracji. Może również oznaczać, że cały czas nic nie mówimy, albo też, kiedy już zaczniemy mówić, nie jesteśmy w stanie przestać. Spóźnianie się na każde spotkanie lub przesadna punktualność również może być wyrazem nadmiaru aspektu ziemi. Tradycyjnie negatywnym aspektem ziemi jest niewiedza.
Jeżeli mamy w sobie zbyt mało ziemi, jesteśmy jakby nigdzie nie zakotwiczeni, niestali, rozchwiani lub pobudzeni. Nie jesteśmy w stanie skończyć tego, co zaczęliśmy, czujemy się nie ugruntowani i niezadowoleni. Nigdzie nie czujemy się jak u siebie w domu, nieustannie szukamy czegoś, na czym moglibyśmy się oprzeć i co dałoby nam poczucie bezpieczeństwa.
Jeśli chodzi o praktykę medytacyjną, zrównoważony aspekt ziemi stanowi wielkie i konieczne wsparcie. Aby robić postępy na ścieżce medytacji, umysł musi być stabilny, a stabilność ta pojawia się na skutek wzmacniania elementu ziemi. Jeżeli nie jesteś ugruntowany w praktyce medytacyjnej, rozwijaj właściwość ziemi poprzez koncentrację. Praktykuj stabilność umysłu i ciała, jedz cięższe posiłki i unikaj środków pobudzających. Ćwicz. Zwykle dobrze wiemy, co zrobić, aby zaradzić problemom w naszej praktyce, ale tego nie robimy. Zmuszanie się do zrobienia tego, co jest dla nas najlepsze, to jeden ze sposobów rozwijania stałości żywiołu ziemi. Kiedy poprzez koncentrację rozwijamy stabilność umysłu, niepotrzebny ruch umysłu spowalnia się i zatrzymuje.
Jeśli masz w sobie zbyt wiele aspektu ziemi, postępuj inaczej. Jedz lekkie posiłki i staraj się unikać przemęczenia. Ćwicz elastyczność myślenia. Wzbudź właściwości żywiołu powietrza i ognia, aby zwiększyć elastyczność, zdolności twórcze i ożywienie.
Kiedy żywioł ziemi jest w pełni rozwinięty w praktyce duchowej, staje się mądrością równości. Jest to wyższa duchowa zdolność ziemi, która pozwala praktykującemu pozostać ugruntowanym i stabilnym w każdej, nawet najbardziej skrajnej sytuacji oraz rozpoznać świetlistą wrodzoną świadomość, właściwą dla każdego doświadczenia.