Bieg dzieje się równocześnie i równolegle w dwóch sferach: fizycznej i duchowej.
Twój aspekt duchowy (wola, chęć…), jest w stanie stworzyć BIEG a zadaniem ciała będzie poddanie się tak stworzonemu RUCHOWI.
To tak jakby stworzyć przeciąg i pozwolić aby cię porwał.
Im więcej osób uczestniczy w „TWORZENIU BIEGU” i im silniejsze jest ich chcenie, tym potężniejszy BIEG i łatwiej mu się poddać.
Nas interesować będzie „duchowe bieganie„.
Celem duchowego biegnięcia, jest pochłanianie trasy i czerpanie maksimum przyjemności i satysfakcji z tego wydarzenia.
Zapomnij o walce, o pomysłach na pokonywanie trasy, przezwyciężanie słabości swojego ciała.
Postaraj się wzbudzić w sobie chęć aby biegnąć i biegnąć przed siebie bez końca i czerpać z tego faktu jak najwięcej radości.
W biegu duchowym gospodarzem ma być twoja duchowość, a o tym jak będzie ci się biegło zadecyduje:
1) twoja zdolność zachcenia i utrzymania tego chcenia przez cały czas trwania biegu.
2) twoja zdolność utrzymania ciała, w stanie jak najbardziej rozluźnionym.
W biegu duchowym absolutnie nieważnym jest w jakim czasie przebiegniesz trasę, ani na jakiej pozycji go ukończysz, pomysły na rywalizację z innymi zostaw w ubikacji przed biegiem.
W biegu duchowym biegniesz rywalizując sam z sobą w towarzystwie innych biegnących,
jest to egzamin dla twojego ducha nie ciała.
Pamiętaj, osoby w towarzystwie których biegniesz są twoimi sprzymierzeńcami, nie przeciwnikami.
Staraj się biec cały czas, jakkolwiek ale biec, jeśli zaczniesz iść odłączysz się od wspierającej energii grupy.
Wskazówki techniczne:
1) Najkrótszy sensowny czas trwania biegu, jest taki aby doświadczyć i przekroczyć przynajmniej jeden kryzys.
Kiedy doświadczasz kryzysu, masz wrażenie że to już kres twoich możliwości, że nie jesteś już w stanie biec dalej.
Wtedy pomyśl sobie że przed tobą do zrobienia tylko jeden krok. Czy naprawdę nie jesteś w stanie wykonać jednego kroku?
Nie myśl o sobie ani o trasie jaką masz jeszcze do przebiegnięcia.
Pamiętaj przed tobą zawsze do wykonania tylko jeden krok i zawsze możesz go zrobić.
2} Jeśli pojawi się kolka, jest to skutek niedostatecznej ilości powietrza,
zwróć uwagę na dokładniejsze rozluźnienie brzucha i pogłębienie oddechu.
3) Staraj się co jakiś czas kontrolować rozluźnienie ciała, zwróć uwagę na:
przeguby, łokcie, miednicę (lekko do przodu), szyję i kark.
Utrzymuj sylwetkę wyprostowaną, nie pochylaj ciała do przodu.
4) Nie patrz pod nogi, utrzymuj wzrok utkwiony w przestrzeni, na wysokości oczu,
uwaga w brzuchu.
5) Nogi unoszone niewysoko nad ziemią, lekko klapiące na całe rozluźnione stopy.
Ręce zwisają luźno wzdłuż ciała.
6) Korzystnie jest wydech kierować (nie pchać), do brzucha z jednoczesnym rozluźnianiem dolnych partii ciała, pośladki też.
7) Krótki agresywny krzyk, jest skutecznym sposobem odblokowania oddechu (energii).
8) Dla niektórych osób bardzo pomocne okazało się wyobrażenie,
że do gumki od majtek (gdzieś w okolicy pępka) mają zaczepioną cienką linkę za którą są ciągnięte do przodu.